Mijn eerste kennismaking met een Engelse bulldog was dat ik mijn vriend leerde kennen, een bijzonder moment wat gepaard ging met veel emoties omdat ik voor het eerst naar het huis ging van mijn vriend waar ik bij introk.
Zo leerde ik dus ook Sophie kennen ik was al op de hoogte, ik heb gewerkt met allerlei soorten honden maar een Engelse bull, nee wel van gehoord maar geen idee wat me te wachten stond.
Ik werd vrolijk begroet een donker lomp gevaarte die probeerde te kwispelen met dat kleine welliswaar harde staartje een gek gezicht.
Een gedrocht op vier poten was mijn eerste indruk gos wat vond ik haar lelijk in eerste instantie maar ze is wel lief en vrolijk en daar ging het om ik sloot haar in mijn hart zoals ik dat met elk dier heb.
Maar ja dit was het begin en mijn vriend zei wat vindt je van haar , jawel leuk zei ik maar wel vreemd hij moest lachen ja zegt hij het zijn niet moeders mooiste nee daar was ik wel van overtuigd.
Maar het gekke is naarmate zo´n bull begint te kennen begin je ook te zien hoe mooi ze eigenlijk zijn het is niet te bevatten maar het is wel waar, al snap ik het nog steeds zelf niet.
Je kunt wel zeggen ze zijn bloed mooi van lelijkheid maar ja wat is mooi en wat is lelijk het is natuurlijk ook hoe je zelf er een draai aan geeft.
Maar Sophie is een lieve hond dat liet ze ook blijken ze nam me meteen op en natuurlijk moest ze zich opdringerig gedragen met een gewicht van 30 kilo tegen je aan gedrukt met de woorden aai me aai me nou, Sophie wist wel de aandacht te trekken.
We werden maatjes en hoe, ik was nog vrij slecht ter been i.v.m reuma en flink getraumatiseerd van mijn echtscheiding en al die beslommeringen die er omheen hingen.
Maar Sophie was bij me, ze mocht en nog steeds graag bij me zitten lekker tegen je aan en lopen heeeeerlijk voor mij een goede motivatie om toch in beweging te blijven en te proberen mijn pijn opzij te zetten.
De eerste nacht in een nieuwe omgeving was ik verrast ik lag in bed en ik dacht wat hoor ik nu, een gesnurk van jewelste nee mij vriend was het niet maar wie was het dan wel, nee de buren kon het niet zijn dan zijn de wanden wel erg dun.
Ja je raad het al het was Sophie ze lag beneden en ik hoorde haar luid en duidelijk boven of ze naast me lag ik was verbijsterd.
Ik liet een diepe zucht en probeerde te slapen en wonderbaarlijk dat lukte zonder problemen dwars door het gesnurk van Sophie heen.
De volgende ochtend vertelde ik tegen mijn vriend het is ongelooflijk ben ik eindelijk van het gesnurk van mijn ex af, maar nu snurkt die bull van jouw lieve help.
Hij moest er hartelijk om lachen, het gekke is dat ikzelf heel ontspannen wordt bij haar gesnurk als we op de bank zitten en ze begint te knorren dan val ik bijna zelf in slaap.
Toch typisch dat een gesnurk van  een mens je irriteert en van een bull die nog harder kunnen snurken ontspannend werkt.

     
Het wandelen met Sophie, ik was immers herdershonden gewend dat is toch wel even heel iets anders wanneer je met een bull aan de wandel gaat.
Een herdershond kan je een corrigerende ruk geven, dit lukt doodeenvoudig niet bij een bull, om de eenvoudige redene dat het gewicht van een bull op hun schouders liggen dus met andere woorden een blok beton.
Wil je even een rukje geven aan de riem dan zal de bull niet mee geven en zeker er geen gehoor aan geven.
Dus ook Sophie want Sophie wilde het spel van uitlaten op haar manier doen, ik liet Sophie niet uit neeeeeeee Sophie liet mij uit.
Man o man mijn arm werd zowat uit de kom getrokken en maar blijven trekken, trekken en nog eens trekken nee dit werkte niet en luisteren doet ze al helemaal niet dus moet ik slimmer zijn dan de bull.
Dat was even denkwerk maar het volgende heb ik ervoor bedacht heel simpel overigens ik doe haar een tuig om dan heb ik ten eerste veel meer macht over haar omdat de kracht nu verdeeld is en wanneer ik haar terug moet trekken gaat dit makkelijker.
Nu het uitproberen waard en het helpt, Sophie vindt een tuig helemaal niet leuk ja jammer dan ik nu wel want mevrouw trekt niet meer en dat is me toch heel wat waard.
Nu kan ik me meer concentreren op haar gedrag buiten wanneer ik haar aan het uitlaten bent en kan ik nu ontspannen met haar lopen pffffffffffffff wat een opluchting.


Nu dan denk je dat je er bent hahahaha nu vergeet het maar het is nog een lange weg te gaan om Sophie en haar eigennaardigheden te leren kennen.
Dan wordt in mijn oor gefluisterd door mijn vriend, weetje je Paula Sophie eet kikkers ik gelijk het gadsie neeeeeeeeeee, jaaaa zegt mijn vriend echt wel.
Nu dat geloofde ik echt niet en o ja en ook muizen, spinnen en egels ik dacht bij mezelf wat is dit voor een monster dit kan ik en wil ik niet geloven.
Nu ben ik een echte dierenvriend en ja als de natuur elkaar moet opeten het zei zo maar een bull die van alles eet nu daar krijg ik wel nachtmerries van.
En als je weet wat voor grote spinnen hier rondlopen brrrrrrrrrrrrr je haren rijzen je ten bergen en dan worden opgegeten, zie je het al voor je Sophie in de tuin ik lekker met de plantjes bezig komt ze naar je toe met een dikke harige spinnenpoot uit haar bek ooooooooooo de gedachten al is een horror film.
Maar helaas ik moest er aan geloven we lopen op een herfstavond te wandelen als een verliefd stelletje door een heel romanties laantje wat verlicht is.
De hefstbladeren liggen op de grond wat de slootkant totaal bedekt een pracht om te zien en verliefd als we zijn lopen we gezellig met Sophie te genieten door dat laantje.
Plots krijg ik een ruk aan de riem inmiddels heeft ze nu weer een halsband om er stuift een meter bladeren omhoog en Sophie springt op en vangt iets in de lucht.
Ik schrik geeft een gil naar mijn vriend en zegt gadsie ze heeft een egel een egel help me dan hier zeg ik, en gooi de riem naar mijn vriend.
Hij moest zo verschrikkelijk lachen ja het was ook een komische situatie je verwacht het gewoon niet en dan zeggen dat bullen slome sukkels zijn nu vergeet het maar.
Ik zag het nu met mijn ogen ja Sophie vangt de egels, gelukkig door mijn geschreeuw schrok ze en liet ze de egel vallen dat arme beestje helemaal in schock, vindt je het gek als je in een bek van een bull beland.
Ik heb dat egeltje opgepakt wat opgerold  lag en wat verder weg gelegd en een beetje verstopt ik liep helemaal te griezelen.
Een bull sloom nu echt niet ze geven wel die indruk maar in een radius van drie meter zijn ze zo verschrikkelijk snel dat je niet eens met je ogen kunt knipperen.
Dan zal je toch denken, en dan die stekels in haar bek nu geen wondje te bekennen en het deert haar gewoon niet het bekende hoge pijngrens. Probeer zelf maar egel op te pakken nu je wordt echt niet blij als je tenminste niet weet hoe je zo´n mooi lief egeltje op moet pakken .


Pijngrens bij bullen is ook iets wat je moet weten en er mee moet leren om te gaan, wanneer heeft een bull pijn en wat doet hij dan hoe laat hij het zien.
Dat is een vraag en wanneer ga je dat mee maken mmmmmmm nu nooit hoop je dan want als een dier pijn heeft is dat nooit leuk.
Sophie is een gezonde bull nooit ziek dus dus ja wanneer kan ik dit dan een keer tegenkomen nu dat gebeurde in de zomer.
Sophie liep een beetje mank, mmmmmmm dacht ik dit is niet goed, thuis gekomen haar poten nagekeken tussen haar tenen gekeken niet te vinden haar spieren van haar poot nalopen en nakijken door verschillende drukpunten uit te oefenen niets te vinden.
Maar ze blijft mank lopen ik snapte er niets van  nog eens alles nakijken en daar vond ik het haar nagel van de hubertusklauw drukte in haar huid en behoorlijk.
Dus we moesten gaan knippen ze gilde het uit we schrokken ons rot maar waarom geen idee de nagel was geknipt en nee we zaten niet in het levende gedeelte.
Maar Sophie liep weer goed niets meer te vinden 2 dagen later ik loop met haar naar buiten en ik denk wat zien ik nu aan haar poot er bungelde iets zag er heel erg vreemd uit.
Dus even stoppen, had ze toch haar hele hubertusklauw afgebeten hij hing nog aan een klein vezeltje vast maar de wond was schoon niets te zien geen bloed helemaal niets.
Ja dat doen bullen  er moet toch iets aan de hand zijn geweest maar voor onze oog niet zichtbaar en dan helpen ze zichzelf.
Maar haar horen piepen wanneer ze aan het bijten was nee dus en we hebben gewoon niets gemerkt ze deed dit snacht´s als we lagen te slapen dan hoorde we nog niets en ik die altijd alle geluiden hoort heb ik niets vernomen, bizar heel bizar.
Nu ze heeft er niets aan over gehouden het was ook geen gat of een gescheurde wond binnen een week was alles geheeld en heeft ze er nooit meer last van gehad . 
 
 
Het bijzondere van deze bullen zijn dat ze humor hebben en gezichtsuitdrukkingen, ze kunnen verwaand kijken, zielig kijken, bazig kijken loddig kijken als een clown kijken, sloom kijken, ondeugend kijken, geleerd kijken de rimpels op  hun kop spreken boekdelen en soms kom je in een situatie terecht dat precies hun gezichtsuitdrukking in die situatie past, het is echt lachen als je dit kan zien geweldig gewoon.
Bullen zijn ondeugend maar ook erg zwart wit, eenmaal op bank is altijd op de bank en wanneer jij denkt wanneer de bull nat is van de regen of verhaart en dan niet op de bank mag dan kan je het wel vergeten want dat snapt de bull niet.
Ik mocht toch immers op bank????? dus ga ik ook op de bank.
Ze kunnen lekker eigen zinnig zijn en doen vaak hun zin waarneer het hun uitkomt dus een bull laten luisteren als een getrainde herdershond dat kan je echt wel vergeten.
Of ze zetten je voor verrassingen mijn bull doet dit noooooooit en 6 jaar later doet de bull het wel, zo ook Sophie.
Sophie houd niet van zwemmen en ook niet van water laat staan uitlaten in de regen man o man dan krijg je echt het beeld ren je rot dus snel naar buiten plassen poepen en naar binnen.


Dus ja even lekker naar het strand gaan zit er niet in voor Sophie nu ja toch wel want je kunt erheerlijk uitwaaien en lekker los rennen en met andere honden spelen.
Maar wanneer een golf het strand bereikt loop je hard weg van dat koude water helemaal niets.
En aan de ene kant makkelijk want zwemmen kan je wel vergeten met de meeste bullen want ze zakken als een baksteen.
Tot vorige jaar zomer 2007 Sophie is ruim 6 jaar en wij gaan lekker gezellig weg richting Callantsoog naar de zee.
En wat gebeurt tot onze stomme verbazing Sophie rent de zee in en nog een keer en nog een keer en madam heeft een plezier ze is niet meer van het water weg te houden.
Ja we stonden echt zo raar te kijken en we dachten nu dat is eenmalig nu niet dus.
Als we onze ronde gaan maken in de Blauwe stad rent ze naar haar favorieten drink plekje en gaat tot haar buik in het water staan, het is ongelooflijk maar waar.
Maar van nat weer is Sophie nog steeds niet gecharmeerd, je wordt nat je krijgt vieze poten nee dat is niets voor Sophie.


Sophie en ik zijn de beste maatjes maar er staat nog veel te leren en te verwachten van deze dame.
In huis is ze kwa gedrag een vrij stabiele bull maar buiten kan je vaak de gekste dingen verwachten.
Als ik met haar alleen loopt en vooral in het donker en er komt een man mij tegemoed lopen met of zonder hond dan laat ze wel even weten blijf van mijn vrouwtje af.
Ze maakt een vreselijk gek mekkerend geluid met een grom erbij ja het maakt zeker wel indruk en zeker wanneer je de kop ziet van Sophie in het donker dan denk je toch wel even na.
Ze heeft dat nooit eerder gedaan maar nu ik er ben wilt ze mij beschermen ze doet niets want als je naar haar toe loopt is het oke maar het is even een weetje, kom je aan mijn vrouwtje dan kom je aan mij.


Sophie is een bulle dame die veel mee gemaakt heeft met de ex van mijn vriend, in het geniep gebeurde er dingen waar mijn vriend helaas geen vat op had.
Maar ook stress was een factor waar ze zich niet goed bij voelde, bullen zijn zeer gevoelige honden.
Wanneer er stress in huis is dan is dat direkt merkbaar bij de bull, een bull voelt zich er niet lekker bij zo ook Sophie.
Het grappige was sinds ik er ben dat Sophie weer de oude wordt en dat is te zien aan haar kop.
Haar rimpels stonden straks naar achteren gespannen op haar kop, in de tijd dat ik ben gekomen zag je de rimpels met der tijd gaan ontspannen en hangen nu voorover een leuk weetje.
Het is ook een grappig gezicht ze speelt en dolt ze is stout en vreselijk ondeugend.
Dat is ze een lange tijd niet geweest, triest maar waar mijn vriend heeft altijd heel goed voor haar gezorgd en dat is haar redding geweest en nu ik er ben is het nu compleet voor Sophie lekker ontspannen en weer lekker in je vel zitten is toch een hoop waard.


De bel gaat ik heb mijn Jas aan en staat op het punt met Sohie te gaan wandelen.
Ik krijg plots bezoek van school ze kwamen even langs omdat ze toch in de buurt waren.
Ik zei tegen hun jullie zijn welkom maar ik moet wel eerst even Sophie uitlaten dus als julle mee willen, zo gezegd en gedaan wandelden deze mensen even gezellig mee.
Ze vonden Sophie eigenlijk maar een gekke hond, hoort ze wel zo dik vroegen ze??.....
Ik moest lachen en vertelde dat dit gewoon de bouw is van een bull nu ze vonden het maar een gekke hond.
Maar goed aan de ene kant vonden ze het best wel intressant en vroegen mij het hemd van het lijf.
We komen op het hoofdstuk onvoorspelbaar gedrag en of de duvel er mee speelt Sophie liet even duidelijk zien wat onvoorspelbaar gedrag was.
Sophie liep gezellig los zoals altijd op dat laantje en voor ik het wist hoor ik een harde plof ik kijk om en wat zien we.
Sophie sprong over de sloot naar het weiland toe maar belande tegen de kant aan met vier poten wijd en haar nagels dicht in de kant ingedrukt.
Ik dacht o jee en nu want kan ze nog wel naar boven klimmen anders zal ik in de sloot moeten, ik schrok me werkelijk gek.
Maar Sophie zo sterk als een beer haalde haar kracht uit haar schouders en trok zich zonder moeite op de kant, maar ja Sophie stond nu wel aan de overkant en nu.
Ik moest Sophie zien te trikkeren om door het weiland zien te lopen tot aan het einde want daar kon ze zonder problemen weer overlopen naar de overkant.
Ja nu Sophie met haar oortjes recht op en een wilde blik in haar ogen begon eerst maar eens flink te rennen door het weiland.|
Ik zei kom op we gaan gewoon lopen dan komt ze vanzelf wel weer aanzetten.
En gelukkig dat gebeurde ook tot vlak voor het stukje dat ze weer kon overlopen ik met haar mee rennen en haar blijven roepen en gelukkig dit keer kwam ze terug zonder problemen.


Maar we hadden het nog niet gehad, thuis gekomen even lekker zitten en ik ging even de keuken in om even een overheerlijk vers bak koffie te zetten.
Dus deze mensen waren alleen met Sophie in de kamer, ik hoorde ze haar naam roepen.
Nu dat hoef je geen tweede keer te doen wat Sophie houd van aandacht en in ene hoor ik nee niet doen, ga af, lig, lig, ga af, op je plaats ik dacht wat is dit nu.
Je moet je bedenken dat deze mensen hun mooie kleding aan hadden en ja Sophie was zo blij dat ze geroepen werd dat ze van blijheid met haar 2 voorpoten tegen je op gaat staan.  
Maar deze mevrouw vond dat toch niet zo plezierig maar wist ook niey Sophie van haar weg te duwen en laten we eerlijk zijn 30 kilo log gewicht duw je niet zomaar aan de kant.
Dus ik al met een binnen pret van 10 steek mijn hoofd om de hoek van de deur om te kijken of alles wel goed gaat.
En deze betreffende dame vroeg, naar welke commando luister uw hond en ik en begon te lachen nu als ik eerlijk moet zijn luistert ze naar geen een commando.
Nu dat was dus niet het juiste antwoord en ik haalde Sophie van haar weg nee ze waren aan de ene kant wel gecharmeerd van aar maar aan de andere kant eigenlijk ook niet.
En ik ja ik had stiekum eigenlijk lol van tien.


Tijdens het wandelen gebeurt de meest gekke dingen met Sophie er is altijd wel wat, deze dame is een slimme rakker die weet hoe ze haar baasjes om de tuin kan leiden.
Zo ook op een zomerachtige dag  in de ochtend mijn vriend was een dagje vrij en we gaan samen gezellig Sophie uitlaten.
Sophie mocht los maar naast het pad waar we liepen is een weiland vol met schapen.
Ik loop er dagelijks langs met Sophie en ze vindt het allemaal prima zo braaf dat ze is loopt ze altijd gezellig met mee en altijd los niets aan het handje.
Opeens zegt mijn vriend. he Paula moet je Sophie niet aan de lijn doen, ik zeg waarom, nu ja met die schapen en zo.
Ik zeg wel nee man ik loop hier alle dag niets aan het handje, weet je dat wel zeker zegt hij.
Ja hoor anders had je dat toch al vernomen, nu zegt mijn vriend weet je wat doe haar toch maar aan de riem.
Nou ja zeg ik waar slaat dat nu op, nou gewoon doe nu maar verstandig en doe haar nu maar aan de riem.
Ik snapte er niets van er was niets te zien waarom moest ik haar nu aan de riem doen.
Ik werd een beetje gepikeerd ik zeg nu ja ik loop hier alledag er is nog nooit wat gebeurd ik snap het gewoon niet.
Paula, zegt mijn vriend ja dat zal wel maar toch doe Sophie nu maar aan de riem geloof me maar en weer wilde ik tegen sputteren en ach dan maar Sophie aan de riem.
Nu vergeet het maar ik had nog niets gezegd en Sophie neemt een spurt dwars door het prikkeldraad en stroomdraad de vonken vlogen ervan af ze rende met een vaart in eerste instantie achter de schapen aan.
De schapen zetten het op een lopen ver het weiland in, Sophie er nog steeds er achteraan en in eens stopte ze en begon te vreten heerlijk smakkend vrat ze daar de schapen stront op.
En ja daar stonden we weer voor joker mijn vriend boos, Sophie die dacht bekijkt het maar ik kom lekker niet terug daar stonden we dan.
Hoe krijgen we Sophie terug nu niet dus je kan roepen wat je wilt ze blijft rustig door staan te vreten.
Dus mjn vriend op zijn muilen over het schrikdraad in al soppend door het weiland heen, want natuurlijk was het weiland lekker drassig.
Eindelijk kon hij Sophie pakken en tilde deze dame van 30 kilo op maar ja nu nog over het schrikdraad heen.
Het lukte allemaal net ik Sophie aan de riem blauw van het lachen en mijn vriend met zeiknatte modderige voeten zegt beteuterd zie je nu wel dat je haar aan de riem moest doen, gelukkig kon hij er toch ook wel hartelijk om lachen.
Maar wat was er nu aan de hand wat ik dus niet begreep, nu dit was weer eens een lesje voor Paula.
Wanneer Sophie iets ondeugend in de zin heeft dan trekt ze haar rimpels op haar kop op, haar oortjes gaan rechtop en haar kop flits van links en rechts, dan weet je dat ze iets van plan is.
Maaaaar ze heeft nog een trucje wanneer haar staartje recht omhoog staat als een antenne dan betekend dat ze niet veel goeds in haar zin heeft en dat wist ik nog niet.
En ja haar staartje stond strak omhoog maar er was dus niets te zien aan haar kop, hoe bedoel hoe wordt je om de tuin geleid pffffffffffff.
Afijn ik ben er nu op bedacht Sophie maakt me niet meer gek, hahahahah ja natuurlijk dat dacht je maar.


Sophie wordt loops dan heb je even drie weken een hangerige bull in huis.
Ze reageert vel op haar loopsheid en voelt zich echt ziek ze is hangerig wil niets dan alleen maar slapen, maar eten blijft ze goed doen ja wat wil je met zo´n veelvraat want dat is Sophie.
Na haar loopsheid een paar weken later zag ik dat ze bloed plaste mmmm dacht ik dit is vreemd even in de gaten houden kan nog wat te doen hebben met haar loopsheid.
Ze was niet ziek ze is lekker tierig en speels dus iets ernstigs nee daar was ik niet bang voor.
Uiteindelijk toch maar even naar de dierenarts, mijn eerste kennismaking met deze dierenarts.
Mijn vriend kwam hier altijd met zijn voorgaande bullen, een aardige man en een kundige man in mijn ogen.
Het dossier wordt geopend ik lees even gauw mee en zie iets staan over een blaasontsteking in het verleden.
Mmmmmm dacht ik. wat de dierenarts niet weet dat ik zelf aardig medisch onderlegt ben ik heb immers jarenlang bij een dierenarts gewerkt en dat niet alleen ik heb met allerlei dieren morgen werken zelfs met wilde dieren.
De dierenarts kijkt Sophie na en voelt haar buik hij constateerde dat ze blaasstenen had, vreemd dacht ik waarom heb ik dat niet gevoeld maar goed ik ben natuurlijk geen arts.
Afijn we gaan af op zijn conclussie Sophie moest geopereerd worden een behoorlijk operatie en voor een bulldog niet zo fijn i.v.m de narcose die ze moeten ondergaan want bullen zijn daar uiterst gevoelig voor.
We moesten ook bij een specialist een echo maken om te kijken hoe het allemaal van binnen eruit ziet dat we alle onzekerheden konden weg halen.
2 Dagen later moesten we komen voor de operatie, mijn vriend had vrij genomen we waren dood nerveus.
Voor de operatie zal plaatsvinden zal er nog een rontgen worden gemaakt om te kijken waar precies de stenen liggen en hoeveel en hoe groot ze zijn.
De foto wordt gemaakt en tot onze verbijstering was er niets te vinden, ik keek mee en wat zien ik mijn hemel een giga productie van ontlasting.
Ik zeg tegen zijn collega dierenarts, ze kan aardig wat produceren he, ze keek me gek aan vond het schijnbaar niet leuk.
Maar wij waren blij want Sophie hoefde niet geopereerd te worden, ze wilden wel een punctie doen om te kijken naar haar urine.
Ook daar was niets te vinden, we zitten in de auto ik zit na te denken want dit was eigenlijk wel een misser maar goed dat we een rontgen voor de operatie lieten maken.
Mijn vriend zegt tegen mij Paula moeten we nu ook die echo laten maken, grappig ik zat er net aan te denken.
Ik zei nee ze heeft een rontgen gehad een punctie alles is goed dus ik zie hier de nut er niet van in.
Sophie plaste geen bloed meer had een goede plas waarschijnlijk toch een lichte blaasontsteking ze kreeg een beste shot antbiotica en alles verdween als sneeuw voor de zon.


Om even terug te komen over Sophie haar eetlust Sophie is een bull die zich werkelijk kan dood vreten.
Alles wat je haar zal voorschotelen zal ze opvreten en zal niet stoppen dus altijd oppassen geblazen met haar.
Maar dat niet alleen Sophie kan stinken dat wil je niet weten, de zachtte en soms harden scheetjes die ze laat zijn verschrikkelijk, zo erg dat we zelfs wierook branden om van deze penantrante lucht af te komen.
We moeten er veelal om lachen en zeker wanneer er visite is  dan willen de mensen het niet geloven totdat Sophie haar kont laat ontluchten.
Mensen vluchten zelfs even naar buiten of worden wit om hun neus van de lucht.
Ik ben me er eens in gaan verdiepen want stinken oke dat is bekend bij bullen maar zo stinken als Sophie dat lijkt me stug dat is toch niet normaal.
Haar ontlasting is goed stevig een goede kleur dus daar is niets mis mee, hoe zit het dan met haar voeding.
Ik dacht we moeten haar voeding wat gaan veranderen de brok die ze had opmaken en dan vermengen met haar nieuwe voer.
En tot mijn verbazing werkt het Sophie ruikt minder maar ja Sophie is nu inmiddels wat ouder en toch wil ik me nog beter verdiepen in de voeding.
Je wordt werkelijk gek wat men aanbied de ene voeding is nog duurder dan de andere d prijzen vliegen de pan uit en dan moet je maar hopen dat dit de juiste voeding is, maar goed mijn knip heeft ook inspraak.
Dus ja dan moet je een keuze gaan maken, kijken wat er in de voeding zit adviezen vragen inlezen van mensen die ook bullen hebben hoe doen hun het.
Om de juiste voeding te vinden dat is geen gemakkelijke opgaaf.
Ook kan je niet zomaar overgaan op een andere soort voeding want hun darmstelsel kan behoorlijk vel reageren dus voorzictigheid is geboden.
Uiteindelijk heb ik het gevonden wat lichtere voedsel met de juiste verhoudingen op basis van lam en rijst en voor de knip betaalbaar nu echt goedkoop is het niet maar wel te doen.
En het werkt Sophie stinkt lang zo intens niet meer ja soms maar dat hoort erbij dat is nu bij bullen eenmaal zo.
Maar het hele erge is verdwenen we kunnen nu s'avond gewoon een lekker stukje kaas eten zonder dat de geur van Sophie de smaak van het kaasje bederft.  


Door Sophie ontstond de liefde voor de Engelse bulldog, het zijn zulke leuke honden en ja je begint ze mooi te vinden ook.
De humor die ze hebben de rust die ze kunnen hebben hun kracht en moed zijn fantastische eigenschappen.
En het zijn huiselijke dieren ze houden van gezelschap ze passen zich compleet aan het gezin en voelen zich heerlijk.
Stress is iets waar ze absoluut niet van houden en tegen kunnen, wanneer er spanningen in huis zijn dan is dit direkt te merken aan je bull.
Ik merk ook aan Sophie wanneer ik een bestraffende toon heb op Jan zijn zoon dan vind ze dat niet leuk hun kop spreken boek delen ongelooflijk maar waar.
Het zijn trouwe viervoeters en makkelijke honden, ze hoeven geen 5 tot 6 keer per dag worden uitgelaten wandelingen zoals met een herdershond hoeft je niet te doen met een bull.
Hun conditie is wat minder op dat gebied maar dat wil niet zeggen dat ze geen goede conditie kunnen hebben natuurlijk.
Inmiddels is Sophie bijna 7 maar ze heeft een hele goede conditie kan lekkere wandelingen maken van rond een uur en dan is ze nog niet moe.
Alleen laten is uit ten boze ja je kan natuurlijk wel even boodschappen doen, en natuurlijk wel bji de buren een bakkie doen.
Maar de hele dag alleen zijn is niet goed voor een bull, bekend feit is ook wanneer ze teveel alleen zijn gaan ze ook dingen slopen, nu en dan ben je niet blij als een bull met zijn brede sterke kaken aan je spullen begint te knagen want werkelijk alles gaat bij ze stuk.
Sophie houd ook van huiselijkheid, lekker knuffelen, spelen vooral in de tuin met een bal en wandelen vindt ze heerlijk, lekker los rennen waar het kan want ja Sophie verdwijnt als een stip in de verte.
Alleen wanneer het erg warm is dan verkies ze voor lekker liggen in de schaduw en je vooral rustig houden.
Doordat bullen een verkorte luchtpijp heeft hebben ze het ook sneller benauwd dat niet alleen ze zijn bevattelijk voor een zonnesteek en oververhitting.
Ze geven dat zelf wel aan dus in dit geval is het handig dat je een tuin heb dat ze gewoon even hun behoefte in de tuin kunnen doen en wanneer de zon ondergaat even met ze gaan lopen en natuurlijk vroeg in de ochtend.
Sophie kan ook gewoon lekker genieten van de zon ze gaat dan tegen de muur aan zitten als steuntje en dommelt langzaam in heeeeeeerlijk vindt ze het.
Wat dat betreft hebben wij de luxe dat we een heerlijke tuin voor onze bullen hebben met zon en schaduw waar ze heerlijk in kunnen vertoeven.